معمولاً کابل های فیبر نوری را به گونه ای طراحی می کنند که طول اضافی فیبر انبساط کابل را که در اثر خمش، کشش و انبساط حرارتی رخ می‌دهد جبران کند بسته به ساختار کابل میزان جبران خسارات می‌تواند از 0/5 تا 1 درصد باشد.
در روند ساخت فیبرهای نوری تمام مواد طوری طراحی می‌شوند که تحت تاثیر دما تا حدی منبسط و منقبض گردد ضریب انبساط حرارتی غلاف خارجی یک کابل فیبر نوری ده برابر بیشتر از هسته آن می‌باشد در طول تست‌های چرخه حرارتی ژاکت کابل به میزان بسیار بیشتری از فیبر داخلی در دمای پایین کوتاه می‌گردد.
با این حال مضرات، طول اضافی طراحی شده فیبر نوری این است که با افزایش انقباض کابل بیرونی دچار برجستگی‌های بیشتری می‌گردد، طول اضافی فیبر نوری با یک سیم پیچ مارپیچی داخل کابل جبران می گردد و این امر منجر به خمش می‌شود و این اثر را با افزایش مقدار IL می‌توان تایید کرد.
نگاهی عمیق تر به انقباض برگشت پذیر و غیرقابل برگشت
کابل‌ها اگر در کابل انقباض دراثر خنک شدن انجام شود برگشت پذیر نامیده می‌شود زیرا در هنگام گرم شدن کابل مجدد به حالت اولیه برمی‌گردد ابعاد تغییر در طول به دلیل تغییر دما و توسط ضریب های انبساط مواد معین می‌گردند معمولاً ضریب انبساط مواد پلاستیکی روکش کابل خطوط ده برابر بیشتر از شیشه هسته کابل می‌باشد و اگر مثال ساده‌ای بزنیم: هنگام سرد کردن کابل از بیست درجه سانتی گراد تا منفی پنج درجه سانتی گراد باعث انقباض تقریباً نیم درصد می‌گردد که این مقدار خیلی قابل توجه نیست زیرا طول اضافی هسته فیبر نوری هم در کابل جای می‌گیرد.
حال انقباض‌های غیر قابل برگست همانگونه که از نام آن‌ها پیداست قابل برگشت نیست پلاستیک‌ها به اصطلاح مواد آمورفی (ناریخت) هستند که اجزاء تشکیل دهنده‌ی آن‌ها مولکول ها از یک دستور پیروی نمی کنند و درحین انجام اکستروژن کابل پلاستیک داغ به وسیله یک قالب فشرده می‌گردد این عمل باعث می‌شود که نیروهای برشی بالا می‌شود و مولکول ها را مجبور به تراز کردن در جهت طولی کابل نماید قبل از این که پلاستیک مایع به حالت آمورفی خود برگردد در حمام آب سرد خط اکستروژن سرد می‌گردد.
آرایش مولکول‌ها در جهت طولی کابل فریز می‌شود زمانی که پلاستیک بیشتر از دمای گذار شیشه گرم نشود ساختار فریز شده باقی می ماند در دماهای بالاتر از دمای گذار شیشه بازگشتن به حالت آمورفی آغاز می‌گردد و این باعث می‌شود غلاف کابل به صورت غیر قابل بازگشت منقبض گردد برای پلی‌اتیلن با تراکم های بالا دمای گذار شیشه تقریباً صد درجه سانتی گراد می‌باشد بین پنجاه تا شصت درجه سانتی گراد است.
میزان انقباض عمدتاً به جنس ماده سطح مقطع ژاکت و پارامترهای اکستروژن بستگی دارد انقباض کابل به ویژه در پیگتیل ها، کابل‌های breakout ، minibreakout ، کابل‌های سیمپلکس یا دوبلکس و کابل‌های فولکس توپ مشاهده می‌گردد. انقباض غیرقابل برگشت بین یک تا پنج درصد است.
انقباض برگشت پذیر ناشی از دما و انقباض غیرقابل برگشت کابل ساختاریافته با هم جمع می‌شود. انقباض زیاد برگشت ناپذیر منجر به فشار آمدن به فیبر نوری( شعاع خم شدن اثر متراکم شدن) می‌شود و دیگر توسط ساختار کابل قابل جبران نیست.
اگر پارامتر افت در محدوده دمای پایین از یک سیکل به سیکل دیگر اتفاق افتد کابل ها انقباض غیرقابل‌برگشت بیشتری را نشان می‌دهد کابل‌های با انقباض کم در کل مدت‌زمان آن پایدار است یک ژاکت کابل با انقباض کم کارایی فیبر نوری را درطول تغییرات دما حفظ می‌کند. کنترل و کاهش انقباض کابل به طور مستقیم عملکرد مکانیکی و نوری کابل های فیبر نوری را بهبود می‌بخشد.
