تولید کننده کابل و تجهیزات پسیو فیبر نوری

زمان زیادی از پیدایش فیبرنوری و نصب کابلهای فیبرنوری میگذرد و خطای انسانی بسیاری در طی مسیر نصب کابلهای فیبرنوری دیده میشد از آن رو استاندارد رنگ بندی کابل های فیبر نوری تحت عنوان ، TIA-598C توسط سازمان Telecommunications Industry Association's برای فرآیند کابل کشی فیبر نوری و سربندی تارهای نوری تعریف گردید در رنگ بندی فیبر نوری، مانند رنگ بندی کابل‌های مسی، رنگ‌ها به صورت کدهای مخصوصی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند تا نوع واحد فیبر نوری را مشخص کنند.

با استفاده از راهنمای استاندارد EIA/TIA-598، می‌توان به راحتی نوع واحد فیبر نوری را براساس کدهای رنگی تشخیص داد. این استاندارد جهت استفاده در صنعت ارتباطات و شبکه‌های فیبر نوری طراحی شده است و اطمینان می‌دهد که همه نیروها و تکنسین‌ها در استفاده از کد رنگی یکسان عمل می‌کنند.

استاندارد های رنگبندی فیبر نوری

اولین بار که انجمن صنعت ارتباطات آمریکا در سال 2001 میلادی تصمیم به ایجاد یک استاندارد بین‌المللی برای رنگ بندی فیبر نوری گرفت، استاندارد EIA/TIA-598C به وجود آمد. این استاندارد به طور سریع به صورت بین المللی پذیرفته شده و به عنوان یک پروتکل واحد در کشورهای مختلف شناخته شد. این استاندارد مشخصه‌هایی را برای تعیین یک ترتیب و نظم واحد در ایجاد و تولید فیبر نوری در هر توان و اندازه مشخص کرده است.

این مشخصه‌ها شامل تعداد فیبرها، نحوه قرارگیری فیبرها، بافرها و الیاف، رنگ بندی فیبر نوری و سایر موارد است. استفاده از این استاندارد، توانایی ایجاد سازگاری و یکپارچگی بیشتر در صنعت فیبر نوری را فراهم می‌کند. با اعتبار این استاندارد، تولیدکنندگان و استفاده کنندگان فیبر نوری قادر خواهند بود تا به راحتی تعیین کنند که یک فیبر نوری به چه نوع واحدی تعلق دارد و با استفاده از کدهای رنگی مشخص شده در این استاندارد، می‌توانند رنگ بندی فیبر نوری را شناسایی کنند.

رنگ بندی و ترتیب قرارگیری فیبرهای نوری در کنار یکدیگر، بیشتر از یک پروتکل عمومی جهت ایجاد نظم و ترتیب استفاده می‌شود. در واقع، نحوه چینش و ترتیب فیبرهای نوری بر اساس سطوح مختلف کابل‌های فیبر نوری (Optical Multimode و Optical Singlemode) متفاوت است.

لازم است توجه داشته باشید که نوع رنگ بندی کابل‌های فیبر نوری بسته به نوع استفاده آن در کاربردهای نظامی و غیرنظامی، بسیار متنوع است و ممکن است تعریف و نحوه رنگ بندی بسیار پیچیده‌تر یا آسان‌تر باشد.

در واقع، رنگ بندی فیبرهای نوری در کابل‌های فیبر نوری به منظور شناسایی و تمایز آنها استفاده می‌شود. با استفاده از رنگ‌های مختلف، می‌توان فیبرهای نوری را به صورت ساختارمند و قابل تشخیص دسته‌بندی کرد. این امر به تشخیص سریعتر و نصب آسان‌تر فیبرهای نوری کمک می‌کند. با استفاده از رنگ بندی مناسب، تشخیص و انتقال اطلاعات در شبکه‌های فیبر نوری بهبود یافته و اشکال‌زدایی و نگهداری آسان‌تر می‌شود.

استاندارد EIA/TIA-598 کد های رنگ روکش را برای انواع فیبر تعریف می کند. بنابراین شما می توانید کابل های فیبر نوری را که تنها شامل یک نوع فیبر هستند از روی رنگ روکش آن ها به آسانی تشخیص دهید.

رنگبندی خارجی کابل فیبر نوری برای کاربردهای غیرنظامی

• کابل‌های فیبر نوری نوع OM1 و OM2 با رنگ نارنجی تغییر می‌یابند.
• کابل‌های فیبر نوری نوع OM3 و OM4 با رنگ آبی باز (دریایی) تعیین می‌شوند.
• کابل‌های فیبر نوری نوع OS1 و OS2 با رنگ زرد شناخته می‌شوند.

رنگبندی خارجی کابل فیبر نوری برای کاربردهای نظامی

• کابل‌های فیبر نوری OM1 با رنگ خاکستری و کابل‌های فیبر نوری OM2 با رنگ نارنجی تغییر می‌کنند.
• کابل‌های فیبر نوری OS1 و OS2 با رنگ زرد مشخص می‌شوند.

کد گذاری رنگی داخلی فیبر نوری

یک کابل فیبر نوری شامل تعدادی رشته فیبر نوری است که به عنوان "کر" شناخته می‌شوند. این فیبرها با استفاده از الیاف ویژه درون یک رشته سیم در هم تنیده می‌شوند. فیبرهای داخلی به صورت گروهی از 12 فیبر کدگذاری شده هستند که در جهت عقربه های ساعت شمارش می‌شوند

بیشترین تعداد کور فیبر نوری در کابل‌های فیبر نوری به 144 کور می‌رسد. برای کابل هایی که بیش از 12 رشته دارند، کد رنگ کابل فیبر نوری تکرار می شود.

طبق استاندارد EIA/TIA-598، برای تعیین رنگ بندی فیبر نوری از 12 رنگ اصلی استفاده می‌شود. این رنگ‌ها به شرح مقابل است: آبی، نارنجی، سبز، قهوه‌ای، سفید، قرمز، مشکی، زرد، بنفش، آبی روشن، خاکستری، صورتی

یکی از بزرگترین کابل‌های فیبر نوری به نام کابل LT وجود دارد که شامل 36 لوز است. هر لوز در این کابل شامل 12 کور فیبر نوری است، که در مجموع این کابل از 432 رشته تشکیل شده است.